Deel 9 De nacht van Pals (Nit de Pals)
- Casa de la Luna Begur
- 20 mrt 2020
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 9 mrt
In het oude kerkje van Pals werd ’s avonds een klassiek concert door een Spaanse gitarist opgevoerd. De muzikante was van een betoverende schoonheid. Ze nam het enthousiaste publiek mee in haar muzikale wereld. Het klassieke stuk “Asturias” was voor mij het hoogtepunt van de avond en iedereen klapte luid en riep vol passie en bewondering “Bravo!” Na het concert slenterden we samen door het oude Pals en konden het niet laten nog bij het huis te gaan kijken. We troffen bij een paar ijzeren tafeltjes en stoeltjes op de straat de buren en maakten een praatje. Ze hadden ooit een goed lopend restaurant met een schitterend uitzicht: “Buena vista". Nu zag het er sjofeltjes uit en kwamen er enkel nog lokale mensen wat eten. We zeiden hoe mooi we Pals vonden en de buurvrouw, een signorita met maar één tand, vertelde dat morgenavond Pals alleen verlicht zou worden door kaarsen. “Een jaarlijks evenement en erg mooi” zei ze, dan moesten we zeker even terugkomen. We kochten twee flesjes water bij ‘onze’ buren en liepen veder de heuvel af. Daar werden we aangenaam verrast door de prachtig gerestaureerde huizen en uitkeken op de verwaarloosde achterkant van het huis dat wij op het oog hadden. Stel je voor dat wij er ook zo'n paleisje van zouden kunnen maken. We liepen tevreden verder door naar beneden het dorp uit, daar zaten groepjes mensen op een muurtje naar het maanlicht te kijken. Ineens realiseerde wij ons: Dit was het moment van de langste maanverduistering van de 21e eeuw! Door de hectiek was dit ons totaal ontgaan. We voegden ons bij de mensen die er zaten en zagen hoe de bloedmaan langzaam werd verdrongen door de schaduw van de aarde. Er daalde een rust over mij en de aanblik van de langzaam veranderende maan deed mijn huid tintelen. De avond erna gingen we naar de “Nacht van Pals”. De 'buurvrouw' had niet overdreven. Het was al behoorlijk donker en heel het hele dorp was magisch verlicht met waxine lichtjes. Op de middeleeuwse pleintjes stonden klassieke muzikanten zachtjes te spelen. Het was nog moeilijk voor te stellen, maar we genoten van het idee dat dit wellicht ons nieuwe thuis zou kunnen worden.

Commentaires