Deel 3 Je weg vinden.. (Encuentra tu camino..)

Februari 2020 (Eén maand vóórdat corona uitbrak)

Ik realiseerde me dat we al weer zeven maanden in Catalonië woonden. We hadden de moed opgebracht om iets ongewoons te doen, emigreren naar een ander land. In Nederland hadden we alle comfort en was alles vertrouwd. En als het idee voor emigratie naar Spanje voorbij kwam, zeiden we tegen elkaar: "We doen nu even niks, oké? Eerst een paar nachtjes erover slapen. Als we het dan nog steeds willen, kan het altijd nog." Maar soms moest je jezelf een duwtje geven en iets doen wat je nog nooit had gedaan. Want als ik in die comfortzone was blijven hangen, zou het leven misschien routinematig zijn geworden en ging ik me uiteindelijk vervelen. Ook Menno was toe aan iets anders, iets nieuws. Even vrij zijn, ruimte om te dromen, fantaseren over andere patronen, nieuwe wegen inslaan..

Voordat we naar Spanje emigreerden, hadden we met onze dochters en mijn moeder afgesproken dat we elkaar hoe dan ook iedere twee maanden zouden zien. In Nederland of in Spanje. Deze keer gingen we naar Nederland voor de 21ste verjaardag van onze jongste dochter. We vlogen het liefste tussen Girona en Eindhoven. In vijf uur van deur tot deur en vrijwel altijd op tijd. Een lijnvlucht, al jaren dezelfde vliegtijden en dezelfde bemanning. Dit maakte het reizen erg ontspannen. Maar steeds vaker bekroop mij het gevoel dat ik me tegenover anderen moest verontschuldigen voor onze vluchten. Steeds meer mensen beseften hoe slecht vliegen was voor het milieu. In Zweden hadden ze er zelfs een woord voor: flygskam, oftewel vliegschaamte. “We gaan alleen als er écht een reden voor is en we maken geen onnodige vluchten" zei ik dan. Ik had kennelijk ook last van vliegschaamte. Maar eerlijk gezegd vond ik vliegen prachtig! Het uitzicht vanuit het vliegtuigraampje over de Middellandse Zee was bij helder weer altijd een cadeautje. De schaduw van de wolken op de zee, de witte zeilbootjes en de besneeuwde bergtoppen van de Pyreneeën. Op Eindhoven airport kon ik genieten van de hectiek en de dynamiek op het platform. Reizen op deze manier was perfect. Maar helaas bleken deze vluchten van Ryanair op Girona van het ene op het andere moment te wijzigen en moesten we opzoek gaan naar alternatieven.

De storm Gloria van half januari hadden we goed doorstaan op wat waterschade en een omgewaaide buitenkast na. De BBQ die op deze kast stond, was naar beneden gerold en was flink beschadigd, maar hij deed het nog! Een heftige storm van drie dagen die aan dertien mensen het leven kostte in Spanje. In Palamós was een man overleden nadat hij zijn boot in veiligheid wilde brengen. In Catalonië waren er golven tot wel tien meter hoog. Er lagen overal rotsblokken op de weg en veel palmbomen aan de boulevards waren omgewaaid en weggespoeld richting zee.

Kort na deze storm moesten we verplicht op roadtrip met als eindbestemming de statige stad Zaragoza. De rit was noodzakelijk omdat we onze auto vanuit Nederland hadden geïmporteerd. Tijdens de administratieve afhandeling van het op Spaans kenteken krijgen van de auto was er iets misgegaan. We reden daardoor al een hele lange periode rond met een tijdelijk Spaans kenteken. Het Nederlandse bedrijf dat ons begeleidde, vond het ook te lang duren en had op ons aandringen een advocaat ingeschakeld. We zaten met onze auto muurvast in het Catalaanse bureaucratische keuringssysteem. Toen uiteindelijk zelfs de advocaat niets voor ons kon doen, was de enige oplossing: de auto opnieuw te laten keuren buiten Catalonië. En dus stapten we in de auto naar Zaragoza ruim vierhonderd kilometer verderop in het ruige binnenland van Spanje.

De ravage die de storm Gloria had aangericht was onderweg nog overal goed te zien. We reden door de oneindige wijngaarden van de uitgestrekte Penedès regio met zuidelijk van ons het indrukwekkende gebergte van Montserrat, en in noordelijke richting het dorp Huesca aan de voet van de Pyreneeën. In de valleien van het Koninklijke Aragón zagen we de amandelbomen die in deze periode in prachtige witte en roze bloesem stonden. Een hele rit, maar we zouden het nuttige met het aangename in Zaragoza gaan combineren…