Blog 3 Deel 1 Buen Fin de Semana (Buen finde)!

Januari 2022

De vlieg op mijn scherm zoemde inmiddels irritant om mijn hoofd. Wat ik al dacht bleek helaas ook het geval. Het jaar 2021 was zo druk geweest, dat er geen tijd was om de gebeurtenissen van de zomer en herfst op papier te zetten. Daarom besloot ik om een sprongetje in de tijd te maken.

De feestdagen waren weer achter de rug en dat zijn er in Spanje in december en januari altijd behoorlijk veel. We hadden even onze rust gepakt en maakten ons klaar voor een nieuw jaar.

Op vrijdagmiddag was het in Bar Placa, aan hét dorpspleintje van Begur, borreltijd om met vrienden het weekend in te luiden, de vrimibo. En als je geen tijd of zin had, dan sloeg je gewoon een keertje over. Dit was een van de aangename gewoonten van ons nieuwe leven in Spanje. En een tip die ik iedereen van harte kan aanbevelen die naar de Mediterrane gebied verhuist is: breng regelmatig een bezoek aan het plaatselijke café! De vrimibo-groep bestaat uit een vaste kern van vrienden die tijdelijk of permanent in Begur wonen, vaak aangevuld met vrienden van vrienden die op bezoek waren. Deze eerste vrijdagmiddag van januari luidden we samen het nieuwe jaar samen in. We nestelden ons buiten op het terras en hoewel het fris was, was het onder de heaters en met een warm dekentje om de knieën warm en gezellig. Tot het moment dat er discussie ontstond over wat er allemaal aan de hand was in de wereld. Inflatie, energietekort, vluchtelingen, Rusland, China, Corona, altijd nog Corona. De bestrijding, te laat, zonder plan, met onnodige slachtoffers. Was het een voorproefje hoe het zou gaan op het moment dat klimaatverandering ons leven echt zou gaan veranderen? Iemand vroeg zich zelfs af óf er wel sprake was van klimaatverandering en stilaan veranderde de sfeer op het terras. Het ging er, ook vanwege de rijkelijk vloeiende canjas (biertjes), steeds luider aan toe. We leken wel Spanjaarden die er ook zo van hielden om hard met elkaar te praten en waarbij het ze niet uitmaakt of anderen het hele verhaal konden volgen. En toch maakte ik me inmiddels zorgen om het toenemende volume van de groep. Hoewel ik me ook direct bedacht dat de omwonenden van het plein in het hoogseizoen vast wel meer gewend waren. Na een lange ‘zit’ van zes uur op het terras was de wereldproblematiek nog steeds niet opgelost en ging iedereen weer huiswaarts om aan het weekend te beginnen. We hadden nog niet gegeten, dus besloten we thuis nog wat Spaanse worstjes klaar te maken en aten we die met koude spinazie canneloni. Om half elf ‘s avonds! Heel Spaans.. Dit eetmoment noemen ze ‘la cena’. Op zo’n moment wist ik wat Spanje zo aangenaam en relaxed maakte om te wonen. En dat was zeker niet de politiek en bureaucratie, want daar ontkwam je ook in Spanje niet aan. Nee het had er alles mee te maken dat de Spanjaarden het hele jaar door buiten leefden waardoor ze veel vaker en makkelijker andere mensen ontmoetten. En er dus altijd wel tijd was voor een praatje of een laatste roddel. Dat sociale gebeuren maakte wonen in Spanje veel aangenamer en ja natuurlijk helpt het aangename klimaat daar bij.

Het was januari en de boekingen kwamen mondjes maat binnen. Mensen in Nederland waren echt nog enorm op hun hoede, de besmettingsgraad in Nederland was nog erg hoog en liep Nederland binnen Europa nog achter de feiten aan qua aantal Corona vaccinaties. Bovendien waren de maatregelen in elk land weer anders en dat hielp niet om een ontspannen vakantie in het buitenland te gaan boeken. Regelmatig bereikte ons het bericht dat hele families in de tweede ronde Coronabesmetting zaten. Gelukkig leken de klachten daarbij mild te zijn, maar ja, onhandig was het zeker. We maakten plannen voor nieuwe activiteiten bij Casa de la Luna. Ons B&B concept stond inmiddels als een huis. En de vele positieve recensies bevestigden ons gevoel. Onze gasten voelden zich ontzorgd, ontdekten met behulp van onze tips de omgeving en hadden bij ons een thuisgevoel. Een schildervakantie die al in 2019 was geboekt en drie keer was doorgeschoven, ging in mei 2022 eindelijk door en ook andere all inclusive schilder, fiets, golf en wandelvakanties werden voor dit voor- en najaar geboekt. We hadden er vanaf het begin voor gekozen om ons niet aan te melden bij boekingssites zoals ‘Booking.com’ en ‘AirBnB’ maar uit te gaan van de kracht van ons eigen (social media) netwerk en van de mond-op-mond reclame van onze gasten. Niet investeren in boekingssites, geen commissiekosten, maar investeren in onszelf en daarmee in ons concept. We realiseerden ons dat het dan wel heel erg belangrijk was om goed zichtbaar te zijn op social media. We staken er veel tijd in om meer volgers te krijgen op Instagram, Facebook en LinkedIn. Maar hoe zorgde je er voor dat je volgers je berichten ook daadwerkelijk zouden zien en dan ook tot actie over zouden gaan. We waren ervan overtuigd dat social media voor ons ook in 2022 nog steeds heel veel kansen bood, maar dat die afhankelijkheid ook een risico was. Dus trok ik de stoute schoenen aan en maakte een betaalde Instagram-advertentie voor de zomervakantie met als interesse gebied Zuid-Nederland en België. En zowaar kwam er vrijwel direct een boeking uit voort. Een boeking voor een gezin van vier personen uit Gent. “YES!” Deze aanpak bleek te werken en daar werd ik heel blij van.

De wens om meer te kunnen schilderen dit jaar leek uit te gaan komen. Ik keek enorm uit naar de schildergroepen die dit jaar weer gingen komen en die zelfs hun vluchten al hadden geboekt. Ik werd door de cultuur afdeling van de gemeente Begur gevraagd om de opening van het nieuwe Culturele jaar in Begur te omlijsten met een schilderworkshop. Het evenement zou in juni plaatsvinden en was bedoeld voor de bewoners en bezoekers van Begur. Ik had een bevriende Catalaanse kunstenaar uit Llanca; Carles Bros gevraagd om mee te helpen. Het thema was “Mexicaanse maskers”. In eerste instantie stond ik niet te juichen om dit thema. We hadden net twee jaar van verplichte mondmaskers achter de rug en ik kon eigenlijk geen masker meer zien. Maar toen ik mij in de maskercultuur ging verdiepen vond ik het toch wel erg interessant. De maskers waren vooral bedoeld om emoties mee uit te drukken of een andere gedaante aan te nemen. In Barcelona werd een expositie “Mascaras del mundo” opgezet. Ik volgde deze expositie met veel belangstelling en had zin in het jaar dat ging komen. Ik wens iedereen een heel fijn weekend!